Ik heb daar geen tijd voor ….
Het is zowat de meest gehoorde reden waarom vrouwen niet ingaan op een uitnodiging tot een inspiratie-avond, een lidmaatschap van mijn community, … Soms gebruiken ze het zelfs als excuus om zich uit te schrijven voor mijn nieuwsbrief : geen tijd.
Ik heb daar geen geld voor
Net zoals heel wat mensen door de winkel lopen. Hun kinderen zagen de oren van hun kop voor nieuw speelgoed of snoep: Ik heb daar geen geld voor. De centjes zijn op!
Nu weten jij en ik dat er wel geld is. En dat er – meestal – wel genoeg geld in je portemonnee zit om dat snoepje te betalen. Dus eigenlijk gebruik je een tekort (in dit geval aan geld) als excuus.
Je zou even snel gezegd hebben: ‘Snoep is slecht voor je tanden’. Maar dat ligt moeilijk want dan heb je het gevoel aan het liegen te zijn. Want zelf snoep je ook nogal graag en veel.
En je vindt het ook moeilijk om te zeggen tegen je kinderen dat ze al genoeg speelgoed hebben en daar maar eerst mee moeten spelen. Want stiekem ben je ondertussen aan het lonken naar die nieuwe GSM, Tablet, kleedje, handtas, … die je helemaal niet nodig hebt maar die je toch zoooo graag wil hebben.
Dus haal je het excuus boven dat je van je ouders leerde: het excuus van tekort.
Te weinig geld, te weinig tijd ook (Geef toe: dat zit in hetzelfde schuitje).
Het zwijgen opleggen
Het verhaal van ’tekort’ was vroeger een efficiënte manier om je het zwijgen op te leggen. Je ouders gebruikten het, je leerkracht, … Iedereen die zich kweet aan een opvoedkundige taak sprak over 1 ding: tekort.
Ook rond seks had men het vaak over tekort. Want seks dat is iets voor later, als je groot bent, en verliefd en getrouwd. Om kindjes te krijgen. Seks als afgelijnd geheel. Er werd met geen woord gerept over hoe fijn het wel was. Het was iets waar je zuinig mee moest zijn. Niet zomaar weggeven. En het zou al zeker niet lang meegaan. Eens je 40ste was het beste voorbij.
Niet te kwistig mee omgaan, dus.
En oh wat is dat een gemakkelijke: als je dat zegt, dat pikt iedereen. Dan knikt iedereen dadelijk begripvol. Dan ‘begrijpt’ iedereen dadelijk wat je bedoelt. Want ook zij hebben tijd tekort en geld tekort. En uiteraard is seks ook geen prioriteit. Dat is toch niet het belangrijkste in een relatie.
Awel bij mij pakt dat dus niet.
Ik zie er los doorheen. Lossen door.
Geen tijd, geen geld. Eigenlijk is dat bullshit. Dat is iets wat we ons wijsmaken.
Geen prioriteit. Dat zou een beter antwoord zijn.
Maar auch, dat is een moeilijke.
Ik heb genoeg geld maar ik wil het aan iets anders uitgeven.
Ik heb genoeg tijd maar ik wil met iets anders bezig zijn, iets anders aandacht geven.
Waarom is dat moeilijk? Omdat het voelt als verantwoorden. Als je toegeeft dat de tijd en het geld er wel is, dan stel je je open voor discussie en twijfel. Dan stel je je open voor een weerwoord.
Je kind gaat zeggen: voor mij is dat speelgoed/snoep wel prioriteit.
Je partner gaat zeggen voor mij is tijd samen wel prioriteit, ook al heb jij ‘geen tijd’
Je zou moeten zeggen dat je niks wil verbeteren aan je belabberd seksleven 😉
En dan moet je toegeven dat je liever veilige keuzes maakt.
Een nieuwe handtas voelt veiliger en gemakkelijker dan een online traject rond relaties en seksualiteit.
Een uurtje kuisen levert je bewonderende blikken van je ma op. Een uurtje vrijen doet dat niet. (Wat zou ik dan als excuus moeten verzinnen want die mag niet weten dat wij vrijen!) En dat uurtje vrijen kan er morgen ook nog van komen – als er tijd over is.
Vrij-dag-date
Toen mijn man – na zijn burn out – terug ging werken, spraken we af dat onze vrijdag-namiddag heilig werd. Heilig als in PRIORITAIR. Vroeger was het de ideale moment om boodschappen te gaan doen, tandartsafspraken te regelen, naar de bank te gaan, …. etc. Nu is de vrijdagnamiddag heilig.
En ja, dat vraagt soms moed. Want iedereen weet dat manlief thuis is en dus ‘beschikbaar’. Maar wij hebben er onze prioritijd van gemaakt.
En nee, wij liggen geen uren te rampetampen. (soms wel ;P ). Wij gaan ook al eens iets eten of wat shoppen.
Maar onze agenda blijft leeg. En zelfs dan sluipt er al eens iets tussen en moeten we streng zijn.
En zo is het ook voor jou ...
Jij die geen tijd of geld zegt te hebben. Jij die jezelf voorbij holt. Wat als je nu eens prioriteit maakte en in plaats van naar een uur tv een uur naar mijn video’s keek?
Wat als je in plaats van het over koetjes en kalfjes te hebben met je partner eens over je dromen en je toekomstplannen zou praten.
Wat als je eens een dagje verlof zou nemen om alleen te zijn met jezelf.
Wat als je jezelf wat meer prioriteit zou stellen?
Zo vaak denken we dat we pas gelukkig kunnen zijn als we onszelf tekort doen. Als we de andere prioriteit maken. Is dat zo?
Hoe zou het zijn als je jezelf eens prioriteit maakt?
In een krantenartikel deze week stond hoe heel wat mensen (1/4 in relatie en 1/2 singles) 1 miljoen euro vekozen boven ‘de ware liefde’.
Iedereen geschokt!
Behalve ik …
Waarom?
De ware liefde zit in jou. De enige ware liefde is je zelfliefde. En dan heb je meer aan dat miljoen.
En als je jezelf graag ziet en de ware liefde noemt, dan komt die andere ‘ware liefde’ (voor zover die bestaat) wel op je pad.
En als je 1 miljoen euro had, welke prioriteiten zou je dan leggen.
‘Ik heb geen geld daarvoor’ kan je alvast al niet meer inzetten als excuus.
‘Ik heb geen tijd daarvoor’ misschien nog wel, als je jezelf een jaar Bali cadeau doet of zo