Einde augustus was ik helemaal opgef*cked. Ik had mezelf een hoop deadlines opgelegd die achteraf heel onrealistisch leken.
Ik leefde van datum tot datum. Telkens zag ik die datum als een doel. Dan was ik er! Dan ging ik er zijn!
Zottenwerk natuurlijk. Het relaxte vakantiegevoel waarmee ik terug was gekomen uit Frankrijk was snel verdwenen. Alles zette ik in met 1 doel: dé deadline, het einddoel, de kers op de taart.
En toen lukten de plannen die ik in gedachten had niet. Ik zag de top nog niet verschijnen maar de deadline wel. Ik panikeerde. Ik zette eerst nog een sprintje in. Maar wijzigde dan mijn koers. Terug naar beneden.
Niet om op te geven, nee dat niet. Maar wel om te kijken of er een beter pad was naar boven. Een pad dat mij en vooral mijn klanten beter paste.
Onderweg kwam ik verschillende leraars tegen. Eentje leerde mij te genieten van de weg naar de top. Een collega sekscoach toonde mij een betere weg. Trager, gestadig. Maar met meer vertrouwen.
Ze liet me de weg zien in mijn seksualiteit (uiteraard want dat was haar terrein). Ze leerde mij daar te genieten van het onderweg zijn. Iets waar inderdaad nog werk aan was. Waar altijd werk aan is, toch. Ze leerde me traag genieten. Ik schreef het je al eerder: Slow down.
En als bij wonder: Wat gebeurde in mijn bed, gebeurde als vanzelf ook in mijn praktijk. Opeens was de top bereiken niet meer zo belangrijk: de deadlines werden geschrapt.
Opeens begon ik nog meer te genieten van dagelijks bezig zijn in de praktijk: coachen, schrijven, creëren, … En besefte wat een lucky girl ik was dat ik tijd en ruimte had om al deze dingen te doen.
Mijn pad werd helder. Ik kreeg nog meer zicht op mijn (levens)missie.
En ik voelde de verwachting in mij stromen zonder dat ik ze wou vervullen.
En ja, ik zet nog deadlines uit. Maar meer als paaltjes om mijn weg te markeren. De deadlines worden gewoon een volgend stationnetje, een volgende rustplaats. Ik check even of de timing klopt. Maar daar stopt het mee. De top is nog niet zichtbaar en misschien nog ver. Maar dat is niet erg. Achter mij zie ik een mooie vallei en ik heb uitzicht op andere bergen die ik ook ooit nog eens ga beklimmen.
Hiermee ervaarde ik nog maar een hoe je nieuwe leven in bed begint.
Wanneer begint jouw nieuwe leven?