Ik werd er vandaag door een lieve vriendin attent op gemaakt dat ik wel mooie workshops aankondig, maar dat er toch nog iets niet duidelijk is.
Euh ?????
‘Ja, voor mij is dat duidelijk, ‘ zei ze, ‘maar er staat nergens expliciet bij dat je je kleren mag aanhouden. En ook niet dat je in zo een workshop niks over je seksleven hoeft te vertellen als je dat niet wil. Enfin, die vrouwen denken misschien dat ze zich bloot moeten geven, letterlijk en figuurlijk.’
Ha zo.
Ik peisde eens diep.
Voor mij is dat duidelijk: ik wil vooral de manier waarop vrouwen denken over seks veranderen. En ik babbel op die workshops en ik geef voorbeelden van in en buiten het bed. Eigenlijk nog het meest van buiten bed.
Hmmm. Dat was dus niet duidelijk …hmmm.
En dan kwam er een klein duiveltje op mijn schouder meespreken. Dat kleine duiveltje dat nogal eens zegt: Kijk die daar die doet een workshop met vrouwen. En ze moeten zich daar uit kleden!
Of het soms zegt die: ‘Kijk die workshop daar zijn allemaal mensen die elkaar van haar noch pluim kennen en die gaan elkaar aanraken.
En dan weet ik dat dat duiveltje vooral ik ben.
Want ik ga dan wel naar de sauna. In mijne pure. En ik geneer mij niet om door de weide te lopen zonder handdoek of badjas.
Maar een workshop waar ik schaars gekleed mijn seksualiteit of sensualiteit moet beleven? No Way!
Waarom niet?
Misschien vooral omdat ik gelukkig ben in mijn relatie. Ik heb alles in mijn relatie; Ik word aangeraakt en geknuffeld, gekust.
Laatst kwam manlief thuis en zei hij: ‘Weet je dat de meeste van mijn collega’s hun partner geen kus geven als ze de deur uitgaan?’
Ik zou het mij niet kunnen voorstellen.
Misschien ook omdat naakt lopen voor ons zo normaal is dat wij er ons geen vragen meer bij stellen?
Ik hoef daar geen grenzen af te tasten of mijn grenzen te voelen. Het is gewoon zo naturel bij ons. Loop je naakt: okay. Loop je gekleed: ook okay. Manlief schiet niet in paniek wanneer ik opeens een dikke slobbertrui aan heb, want hij weet dat ik ’s anderendaags weer met een decolleté tot op mijn navel loop.
Misschien ook omdat we onszelf en elkaar dik okay vinden wat betreft ons uiterlijk. En we dus die bevestiging niet nodig hebben.
Soit, niet mijn ding dus. En ieder zijn eigen ding. Ik heb het duiveltje het zwijgen opgelegd.
Want laatste kwam een van mijn Geïnspireerde vrouwen naar mij. Ze was naar een lichaamsgerichte seksuologisch therapeut geweest. Ze vond het vreselijk spannend om te gaan, zei ze. ‘Maar ik had het niet gekund zonder eerst bij jou geweest te zijn.
Er was eerst een knopje in mijn hoofd dat moest omgezet worden.’
En dat stelt mij vrolijk. Want uiteindelijk vullen we elkaar allemaal aan: Ik met mijn mindset-aanpak, anderen met hun lichaamsgerichte aanpak, en nog anderen met hun wetenschappelijke aanpak.
Wat je ook kiest – met of zonder kleren – aan je seksualiteit werken, het belangrijkst is je groei. Groeien in je seksualiteit en in je bewustzijn.
Ik ben blij om mijn steentje bij te kunnen dragen.
Zo eens een workshop meemaken zonder je bloot te geven? Kom dan op 3 maart naar Goesting in Overvloed. in het Wonderwijvenhuis. (alleen vrouwen en met kleren 😉 )