Het grootste misverstand waar vrouwen mee groot gebracht worden is dat je geen seks kan hebben zonder partner.
Ik heb geen seksleven
Maak ik zo een mooie post/blog/mail waarin ik dolenthousiast vertel over hoe je als vrouw kan groeien vanuit je seksualiteit. Hoe seksualiteit zo een dankbare en vruchtbare plaats heeft in je persoonlijke groei. Je groeit eens zo rap in bed. Klinkt grappig maar het is een waarheid als een huis. Een beter seksleven garandeert je een betere gezondheid, carrière, relatie, … Maar ook meer zelfvertrouwen en kracht.
En altijd, vaak als eerste reactie, krijg ik een handvol vrouwen die zeggen: ‘Niks voor mij. Ik heb geen seksleven. Ik ben single/alleenstaand/gescheiden/… .’
En daar word ik zo triest van.
Ja, je seksleven zou natuurlijk wel kunnen varen met een man naast je in bed.
Maar ben je daar zeker van?
De beste seks heb je die niet gewoon bij jezelf?
Is het niet zoveel beter en leuker wanneer je van de eerste streling tot de laatste zucht zelf de touwtjes in handen hebt?
Ik zeg soms wel eens lachend: ene man dat is voor als ge er niet aan kunt en ge een extra vingertje nodig hebt.
Klinkt wat denigrerend zo. Maar ik bedoel daar vooral mee: die man moet vooral je kers op de taart zijn, het leuke extraatje. Hij is best een positieve keuze die niet alleen dient om een hoge nood op te vullen.
Ik heb een man nodig
Omdat wij opgevoed worden met het idee dat seks iets is tussen 1 man en 1 vrouw die elkaar graag zien, wordt het beeld geschetst dat seks iets is voor in een relatie.
Seks uitleggen doen we bijna uitsluitend aan de hand van het partner-model. We vertellen er ook graag nog bij dat die 2 mensen elkaar graag moeten zien.
De ideale methode om kinderen en jongeren seks te ontraden: je moet wachten op ‘de ware’.
Zeker voor vrouwen is seks iets wat ze moeten inzetten en bewaren voor hun partner. We zijn allemaal opgegroeid met het idee verantwoordelijk te zijn voor het plezier van onze partner. De man zijn plezier staat (meestal) voorop. Als vrouw is dat onze belangrijkste taak: als meneer maar is klaargekomen.
Heel wat vrouwen zetten daardoor hun wensen opzij en denken/voelen dat seks alleen mogelijk is met een partner.
Mannen worden hier minder dwingend in opgevoed. Er wordt van hen meer getolereerd dat zij masturberen en wisselende partners hebben.
Maar dat model werkt niet meer wanneer je 20-30-40- … bent. Seks is een lichamelijke nood. En seks evolueert naar de tweede fase.
Ik heb niemand nodig. Ik kan het beter zelf.
Op een bepaald moment ga toch eens met jezelf aan de slag. Voor vrouwen is dit vaak een grote stap die ze na veel aarzelen – noodgedwongen – zetten. Omdat hun man niet meer volgt, omdat ze alleen komen te staan.
Dit is de ideale experimenteer en leerfase. Hier leer je je eigen grenzen ontdekken.
Heel wat vrouwen hebben hiervoor dus een duwtje in de rug nodig. Idealiter stappen ze hier vlot in op puber-leeftijd. Maar de cijfers liegen er niet om: slechts een minderheid van de meisjes/vrouwen masturbeert. Meer nog: de meeste van hen stoppen er ook nog mee wanneer ze in een relatie komen. Ze zijn ervan overtuigd dat ze hun ‘goesting’ moeten bewaren voor hun man. Ze zijn bang hem anders nooit te kunnen volgen.
Als je coaching of een cursus volgt, kom je automatisch in deze fase.
En je ontdekt dat het nog niet zo slecht is van jezelf te ontdekken en te plezieren.
Je wordt ook kritischer voor wat er in je relatie-bed gebeurt: ‘Dit kan beter!’
Ik wil een man
In de derde fase stap je veel bewuster. Een man is welkom. Je geniet van de extraatjes. Van de kers op de taart. Je nadruk ligt meer om wat jou happy maakt en hoe jullie dat samen en ieder voor zich kunnen bereiken. Pleasen is niet meer nodig. Als het je niet aanstaat wat hij doet, kan je altijd terug naar de tweede fase. Daar was het immers ook leuk.
Dit is een groot taboe nog binnen relaties. Heel wat partners (mannen én vrouwen) voelen zich gekwetst en afgewezen wanneer ze ontdekken dat hun partner alleen bezig is met zijn of haar seksualiteit. Vrouwen zijn gekwetst en onzeker als ze hun man betrappen met porno. Mannen voelen zich afgewezen wanneer ze merken dat hun vrouw masturbeert buiten hun vrijpartijen.
We houden zo graag vast aan het (romantische) beeld dat ons als kind is opgehangen.
Hoe zou het zijn als je partner een meerwaarde was voor je seksleven en niet het onmisbare element?
Tussen 2 en 3
Eigenlijk spring vanaf dan voortdurend tussen 2 en 3. Je weet dat je kan terug vallen op jezelf. Vaak zoek je dat ook bewust op: wanneer je iets nieuw wil leren of ontdekken. Wanneer je grenzen wil ontdekken en vastleggen.
Ik zie heel wat vrouwen hiermee worstelen. Ik wil dan zo graag dat duwtje zijn dat hen in de goeie richting duwt.
In welke fase zit jij?
Wat heb je nodig om in fase 2 te geraken?
–